Praga jest uważana za jedno z najpiękniejszych miast starego kontynentu. Jest również jedną z najczęściej odwiedzanych przez turystów stolic w Europie. Nietrudno domyślić się czemu. Tajemnicze zaułki, majestatyczne zabytki i budowle, urocze ogrody i klimatyczne knajpki, gdzie napijemy się najlepszego piwa na świecie, potrafią niejednemu zawrócić w głowie. Oto praskie atrakcje turystyczne, których nie można przegapić!
Turystyczne hity Złotej Pragi
- Most Karola nad Wełtawą
- Rynek Staromiejski
- Zegar Astronomiczny
- Zamek na Hradczanach
- Katedra św. Wita
- Złota Uliczka
- Plac Wacława i Muzeum Narodowe
- Wzgórze Petrin i wieża widokowa
- Tańczący Dom
- Josefov – dawna dzielnica żydowska
- Kampa – Praska Wenecja
- Ściana Johna Lennona
- Wyszehrad
- David Černy i jego rzeźby
- Piwiarnie: U Fleků
Most Karola to chyba jeden z najbardziej rozpoznawanych punktów Pragi – i najsłynniejszych atrakcji Czech. Świadczyć o tym może chociażby fakt, iż zdjęcie tej budowli znajdziemy na większości pocztówek. Most łączy Stare Miasto z dzielnicą Mala Strana, u stóp zamku praskiego. Powstał w 1357 roku na zlecenie ówczesnego króla, Karola IV. Nowa budowla miała zastąpić zniszczony podczas powodzi most Judyty. Co ciekawe, budowę rozpoczęto 9 lipca o godzinie…5.31. Zupełnie nieprzypadkowo, gdyż konfiguracja tych cyfr (1357 9 7531) miała, według ówczesnych astrologów, uchronić most od zniszczenia.
I wygląda na to, że magiczna ochrona podziałała. Most bez większych zniszczeń przetrwał kilka powodzi, dwie wojny światowe oraz setki tysięcy turystów, którzy codziennie przechadzają się pieszym traktem z jednej części miasta do drugiej. W XVII w na balustradach mostu ustawiono 30 rzeźb przedstawiających świętych. Jedna z nich przedstawia św. Jana Nepomucena, który miał zostać właśnie tutaj stracony. Miejska legenda głosi, że dotknięcie figury przynosi szczęście. Dlatego też o każdej porze dnia ustawia się tu spora kolejka szukających szczęścia na brzuchu Jana Nepomucena.
Pomijając tłumy turystów, warto przejść się mostem Karola, by spojrzeć na Wełtawę tak, jak jeszcze 600 lat temu patrzyli na nią mieszkańcy. Polecamy wybrać się tu najlepiej o świcie, kiedy natężenie ruchu nie jest jeszcze tak duże. Albo późnym wieczorem, kiedy widoki robią piorunujące wrażenie.
Dzisiaj na Rynku, w zależności od pory roku, znajdziecie zachwycające kiermasze noworoczne w cieniu bożonarodzeniowej choinki lub, bliżej wiosny, wielkanocne atrakcje. A na co dzień… tłumy turystów. Jednak nie zawsze tak wesoło (lub kiczowato zdaniem niektórych) wyglądało to miejsce. W średniowieczu Rynek nie był jeszcze Rynkiem, a Wielkim Placem, na którym organizowano wielkie targowisko. Było to raczej miejsce, gdzie kręcili się złodzieje, rzeźnicy zarzynali prosiaki a dziewki oferowały swoje usługi. Jeśli byśmy mogli cofnąć się w czasie, z całą pewnością zobaczylibyśmy niejednego nieszczęśnika przywiązanego do pręgierza, którego tłum obrzuca zgniłymi jajami. Jednym słowem – nic wzniosłego.
Dopiero w 1895 roku Wielki Plac stał się najbardziej reprezentacyjnym miejscem w mieście i został przemianowany na Rynek. Jak to zwykle bywa, wszyscy najbogatsi prażanie zaczęli natychmiast stawiać tu swoje kamienice. Niektóre z nich stoją tu po dziś dzień. Na Rynku znajduje się kilka wartych uwagi zabytków. Najbardziej charakterystycznym z nich jest gotycki kościół pw. Najświętszej Marii Panny przed Tynem. Ukończona w XV w. świątynia przyciąga wzrok dwiema 80-metrowymi wieżami. A wchodzi się do niej przez wąskie przejście między kamieniczkami zasłaniającymi fasadę. Inne ciekawe miejsca to m.in. pomnik spalonego na stosie Jana Husa, czeskiego reformatora Kościoła i bohatera narodowego. A także Dom pod Minutą, w którym mieszkał niegdyś Franz Kafka oraz Mały Rynek, na którym mieści się urocza fontanna z 1560 roku.
Powstały w czasach, kiedy wierzono, że to Słońce kręci się wokół Ziemi a nie odwrotnie, zegar Orloj od 600 lat pokazuje czas oraz położenie ciał niebieskich na nieboskłonie. Nie ma na świecie drugiego takiego zegara. Z bardzo prozaicznego powodu. Twórca tego arcydzieła, Míkulaš z Kadania został oślepiony tuż po ukończeniu prac przez rajców miejskich, aby nigdy już nie mógł wykonać równie doskonałego dzieła (np. dla innego miasta). To się nazywa zapobieganie konkurencji…
Zegar, wpisany na światową listę dziedzictwa kulturowego UNESCO znajduje się na południowej ścianie Ratusza Staromiejskiego i jest największą atrakcją Rynku. Składa się on z trzech części: mechanizmu figurynkowego, tarczy i kalendarium. Co godzinę pod zegarem ustawiają się tłumy, które czekają na wspaniałe przedstawienie, rozpoczynające się po wybiciu pełnej godziny. Jakie to przedstawienie? Nie będziemy zdradzać tej tajemnicy – musicie zobaczyć je na własne oczy.
Będąc w Pradze, nie sposób nie odwiedzić największego zamku na świecie pod względem zajmowanej powierzchni (co potwierdza Księga Rekordów Guinnessa). Zamek znajduje się w królewskiej dzielnicy Hradczany na zachodnim brzegu Wełtawy. Dawniej, czyli już od IX w., była to siedziba czeskich władców. To właśnie tu tworzyła się historia. W Sali Władysławowskiej odbywały się elekcje, koronacje, turnieje rycerskie, kiedy to rycerze wjeżdżali na swoich rumakach. W ogrodach królewskich knuto spiski niczym w „Grze o Tron”, a w cesarskiej stajni trzymano najlepsze w całym kraju konie.
Dzisiaj na terenie Zamku zaprzysięgani są prezydenci Republiki Czeskiej, a turyści codziennie mogą podziwiać zmianę warty – oraz zachwycające widoki na Wełtawę oraz czerwone dachy położonej w dole dzielnicy Mala Strana. Ponadto w obrębie zamkowych murów znajduje się kilka innych popularnych atrakcji – jak choćby katedra św. Wita czy Złota Uliczka – więc na zwiedzanie zamku warto przeznaczyć co najmniej pół dnia.
Będąc na terenie zamku królewskiego, warto zwrócić również uwagę na gotycką Katedrę św. Wita (właściwie św. Wita, Wacława i Wojciecha). A szczególnie na jej strzelistą wieżę, która mierzy aż 124 metry. Budowa świątyni rozpoczęła się mniej więcej w czasie, kiedy powstawał Most Karola, ale w przeciwieństwie do niego, katedrę budowano aż… 600 lat. Wysiłki się jednak opłaciły – dzisiaj katedra góruje nad miastem i przyciąga turystów z całego świata.
To największy i najważniejszy kościół w Czechach. We wspaniałym wnętrzu koniecznie trzeba zobaczyć zabytkowe witraże oraz kaplicę św. Wacława, z ołtarzem, w którym lśni ponad 1300 szlachetnych kamieni. Na zewnątrz natomiast nie można przegapić Złotej Bramy i unikalnej XIV-wiecznej mozaiki przedstawiającej Sąd Ostateczny. To właśnie w tym miejscu przechowywane są czeskie insygnia koronne, w tym największy skarb kraju, czyli korona św. Wacława. Jeśli będzie mieć szczęście, może traficie na ich pokaz – wystawiane są na widok publiczny średnio raz na 8 lat.
Ta magiczna uliczka zapełniona maleńkimi, kolorowymi domkami znajduje się przy wnękach zamkowych murów obronnych. Trudno uwierzyć, że przez wiele lat miejsce to miało status slumsów, w których najpierw mieszkała biedota, a potem praska cyganeria. Jednak zacznijmy od początku. W XVI w. w domkach mieszkali królewscy łucznicy, potem wprowadzili się także rzemieślnicy, kupcy, dzwonnicy aż w końcu przenieśli się tutaj złotnicy (stąd też nazwa ulicy). Legenda głosi, że Rudolf II urządził w domkach laboratoria dla alchemików, którzy mieli poszukiwać dla niego eliksiru życia na wypadek, gdyby spełniła się przepowiednia. Głosiła ona, że król zostanie podstępnie zabity przez mnicha. Koniec końców zdesperowani mieszkaniem w klaustrofobicznych domkach alchemicy zbuntowali się i sami zostali uśmierceni.
Najsłynniejszym lokatorem Złotej Uliczki był jednak bez wątpienia Franz Kafka, który w 1917 r. w domku nr 22 miał swoją tymczasową pracownię. Dziś – również za sprawą genialnego pisarza – zaułek ten przeżywa największy rozkwit w historii. W latach 50. XX w. wysiedlono ostatnich mieszkańców a domki odnowiono, przemalowano i przerobiono na sklepy z pamiątkami. Polecamy udać się tam wczesnym rankiem lub późnym popołudniem – wtedy tłum jest najmniejszy. Niemniej jednak za wejście na uliczkę trzeba zapłacić.
Może i Rynek Staromiejski ma więcej historycznego uroku, ale to na popularnym „Wacławiaku” bije prawdziwe serce miasta. Tłumy prażan przewijają się tu o każdej porze dnia i nocy, tutaj mieszczą się najsłynniejsze sklepy i restauracje, a także centralna stacja metra. Zimą natomiast działa tu główny jarmark świąteczny. Jeden z największych placów Europy (750 m długości i 60 m szerokości) został wytyczony w XIV w. przez Karola IV (tak, tego od mostu). Jednak z racji swego pierwotnego przeznaczenia przez setki lat nazywany był po prostu Końskim Targiem. Kluczowego znaczenia dla mieszkańców miasta – i wszystkich Czechów – nabrał dopiero na przełomie XIX i XX w. Od tamtej pory to właśnie tutaj, pod okiem spoglądającego z konia patrona kraju św. Wacława, odbywają się najważniejsze historyczne wydarzenia i masowe celebracje. W czasie aksamitnej rewolucji w 1989 r. na placu gromadziły się setki tysięcy demonstrantów. A z balkonu jednego z domów do tłumu przemawiał inny ważny dla czeskiej historii Wacław – Havel.
Od południowego wschodu nad placem góruje ogromny gmach główny Muzeum Narodowego. Na pewno warto odwiedzić to miejsce, choć wizyta może przyprawić o zawrót głowy. Nie tylko ze względu na przepych wnętrz, ale przede wszystkim liczbę eksponatów, sięgającą… 14 milionów! Zbiory Muzeum reprezentują najróżniejsze dziedziny nauki i sztuki – od archeologii przez historię naturalną i zoologię po muzykę. Szczególnie interesująca jest wystawa znalezionych na terenie Czech artefaktów z czasów rzymskich, a także gigantyczna kolekcja entomologiczna.
Praga to nie Paryż, a mimo to można tu urządzić sobie piknik pod Wieżą Eiffla! Wystarczy wybrać się ze swoją drugą połówką na Wzgórze Petrin, gdzie znajduje się m.in. miniatura tego paryskiego symbolu. Miejsce to jest o tyle dobre, że można tam odsapnąć od tłumu turystów, poszwendać się po zielonych alejkach, usiąść na ławeczce i w spokoju obejrzeć zachód słońca. Jeżeli lubicie podziwiać panoramę miasta, koniecznie wejdźcie na szczyt repliki Wieży Eiffla, gdzie znajduje się wspaniała wieża widokowa. Dla tych, którzy cierpią na lęk wysokości polecamy wizytę w Labiryncie Luster. Spodoba się on szczególnie najmłodszym.
Na wzgórzu Petrin znajduje się także stuletnie Obserwatorium Astronomiczne, w którym możecie podziwiać przez teleskop np. plamy na Słońcu. Tuż obok Obserwatorium znajduje się przepiękny ogród różany, który najlepiej prezentuje się latem. Na wzgórze można dostać się spacerem (jeśli ktoś ma dużo czasu i odpowiednią kondycję), naziemną kolejką linową lub tramwajem nr 22.
Jest to budynek, który podzielił prażan. Warto go zobaczyć chociażby dlatego, że budzi skrajne emocje. Jedni uważają, że to istne dzieło sztuki. Inni obwiniają władze za zniszczenie miejskiej architektury nowoczesnym budynkiem, który „wciśnięto” między secesyjne kamienice Nowego Miasta. Zlokalizowany bezpośrednio nad Wełtawą Tańczący Dom został zaprojektowany przez kontrowersyjnego amerykańskiego architekta Franka Gehry’ego. Zainspirowany musicalami z udziałem Freda Astaire i Ginger Rogers, zaprojektował budynek, który przedstawia ich w tańcu.
Oprócz oryginalnego wyglądu, budynek nie wyróżnia się niczym specjalnym – w środku znajdują się biura. Na najwyższym piętrze można zjeść kolację na tarasie widokowym.
Josefov znajduje się w centralnej części miasta, na prawym brzegu Wełtawy. Niegdyś znajdowała się tu dzielnica żydowska, o czym świadczyć może zachowana aż po dziś dzień Synagoga Staronowa, Ratusz Żydowski czy Stary Cmentarz Żydowski. Jednak dzisiaj niewiele już zostało z tego, co znajdowało się tu przez setki lat. Dzielnica ta była odgrodzona od reszty miasta wysokim murem. W brudnych, ciasnych i ciemnych uliczkach mieszkała głównie biedota. Na przełomie XIX i XX wieku władze postanowiły zrobić porządek w Josefovie i wyburzyły większość domków, zastępując je okazałymi kamienicami.
Samo serce dzielnicy w postaci synagog, ratusza i głównych ulic pozostało w nienaruszonym stanie – podczas II wojny światowej Hitler oszczędził Josefov, gdyż postanowił, że to właśnie tutaj znajdzie się muzeum wymarłej rasy. Dzięki temu dziś możemy zajrzeć do niesamowitej Synagogi Hiszpańskiej, pospacerować między wiekowymi macewami na historycznym cmentarzu czy skosztować oryginalnych dań kuchni koszernej. A przy odrobinie szczęścia… może nawet spotkać legendarnego Golema, który podobno został powołany do życia właśnie tutaj.
Jeżeli pamiętacie „Mission Impossible”, to od razu poznacie okolice wyspy Kampa – to właśnie tu były kręcone pierwsze sceny tego filmu. Sceneria jest iście bajkowa. Wyspę oddziela od Malej Strany malowniczy Czarci Potok. Warto się tutaj wybrać latem, kiedy w parku na południu wyspy odbywają się liczne koncerty i festiwale. Na budynkach można znaleźć jeszcze malowidła dzieci-kwiatów, które swego czasu urządziły tu sobie miejsce na hippisowskie imprezy.
Na wyspie ukryte są też kontrowersyjne bobasy autorstwa Davida Černego – turyści uwielbiają fotografować się z ich wielkimi pupami. Wyspa Kampa jest też idealnym miejscem na romantyczny spacer – zakochani mogą tu starym zwyczajem zostawić kłódkę.
Na wyspie Kampa znajduje się również Muzeum Kampa – raj dla miłośników sztuki nowoczesnej. Ta instytucja kultury zlokalizowana jest w dawnym młynie Sovovy Mlýny i zachwyca zarówno wnętrzami, jak i prezentowanymi kolekcjami sztuki. Znajdziemy tu przede wszystkim dzieła czeskiego artysty Františka Kupki, jednego z pionierów sztuki abstrakcyjnej, oraz prace Otto Gutfreunda – znanego rzeźbiarza awangardowego. Muzeum jest także organizatorem wystaw czasowych prezentujących współczesną sztukę z całego świata.
Dla jednych to pobazgrany kawałek muru. Dla innych – symbol walki o wolność i nieograniczonej ekspresji twórczej. Na pewno zaś miejsce niezwykłe i jedna z najbardziej oryginalnych atrakcji, jakie można zobaczyć w stolicy Czech. Betonowa ściana w całości pokryta graffiti nawiązującym do życia i twórczości słynnego Beatlesa – a także do wyznawanych przez niego ideałów – mieści się zaledwie kilka minut spacerem od Mostu Karola, choć zarazem nieco na uboczu turystycznych szlaków.
Pierwsze rysunki tworzone w hołdzie Lennonowi oraz teksty piosenek Beatlesów zaczęły się tu spontanicznie pojawiać zaraz po zabójstwie muzyka w 1980 r. Przez kolejne lata komunistyczne władze próbowały walczyć z tym przejawem „wandalizmu”. Ale w miejscu usuniętych obrazów i napisów od razu powstawały nowe. W końcu nawet najzagorzalsi wrogowie graffiti dali za wygraną i dziś każdy może tu legalnie pozostawić ślad swej twórczości. I choć sam John Lennon nigdy w Pradze nie był, w 2003 r. jego nieoficjalne sanktuarium odwiedziła wdowa po nim, Yoko Ono.
Rejs statkiem po Wełtawie – Praga z innej perspektywy
Rejs po Wełtawie to doskonały sposób na zobaczenie Pragi z nieco innej perspektywy. Z pokładu statku obserwować można takie ikony, jak Most Karola, Zamek na Hradczanach czy Teatr Narodowy, a wieczorem miasto zachwyca tysiącami świateł.
Oferta obejmuje zarówno krótkie wycieczki krajobrazowe, rejsy z kolacją i muzyką na żywo, jak i wynajem małych łodzi czy gondoli. To niezapomniane doświadczenie, które łączy relaks z odkrywaniem piękna Pragi.
Historyczny kompleks na stromym wzgórzu nad Wełtawą to jedno z miejsc, które z pewnością warto zobaczyć w Pradze – choć mieści się w pewnej odległości od innych atrakcji. Według legendy to właśnie tutaj swoją siedzibę miał pierwszy czeski władca i założyciel miasta, książę Krok. W czasach średniowiecza zamek wyszechradzki był drugim królewskim lokum obok rosnących w siłę Hradczan. Niektórzy z monarchów nawet chętniej rezydowali właśnie tutaj. Później forteca stopniowo traciła na znaczeniu, padła też ofiarą licznych najazdów. Do dziś jednak zachowała się tu najstarsza budowla w Pradze, czyli romańska rotunda św. Marcina z XI w.
Warto zwiedzić także monumentalną, wielokrotnie przebudowywaną bazylikę św. Piotra i Pawła z secesyjnymi freskami wewnątrz oraz zabytkowy cmentarz wyszechradzki, na którym spoczęli m.in. Antonín Dvořák, Karel Čapek czy Alfons Mucha. Cały teren wzgórza, w większości pokryty parkiem, jest natomiast świetnym miejscem na spacery połączone z podziwianiem pięknych widoków.
Praga od wieków słynie z artystycznego klimatu – i dziś również można obcować z niebanalną sztuką bezpośrednio na jej ulicach. Wszystko za sprawą jednego z najwybitniejszych współczesnych artystów czeskich Davida Černego, którego kontrowersyjne rzeźby oraz instalacje pojawiają się w różnych punktach miasta. Najsłynniejsze z nich to m.in. człowiek wiszący nad ul. Husovą na Starym Mieście, zbudowana z kilkudziesięciu obrotowych, lustrzanych paneli Głowa Franza Kafki w pobliżu Placu Wacława oraz wspomniane już gigantyczne dzieci z kodami kreskowymi zamiast twarzy na wyspie Kampa. Podobne bobasy „wspinają się” również na wieżę telewizyjną Žižkov.
Najbardziej szalona instalacja Černego mieści się jednak na dziedzińcu niepozornej galerii Futura na ul. Holeckovej. Można tam wejść za darmo, trzeba jednak najpierw znaleźć to miejsce (co nie jest wcale takie proste), zadzwonić domofonem, po czym przejść przez labirynt sal i korytarzy. Gdy już znajdziemy się w niewielkim ogródku, zobaczymy dwie wielkie postaci wypinające tylne części ciała, z prowadzącymi prosto do nich drabinami. Kto chce, może się tam wspiąć i zajrzeć do środka. Widoki będą zaskakujące!
Jako ostatni punkt naszego przewodnika, ale chyba najprzyjemniejszy, chcemy przedstawić Wam najlepsze piwiarnie w Pradze. Zaczniemy od tej najbardziej znanej. U Fleků to jedyny w Europie browar, gdzie piwo warzone jest nieprzerwanie od pięciu wieków. Lokal jest ogromny – może pomieścić aż 1100 spragnionych gości. Browar warzy tylko jedno piwo – Flekovský Tmavý Ležák 13° – ciemny mocny lager o zawartości ekstraktu 13%. Przy okazji można odwiedzić muzeum piwowarskie i niewielki browar.
Dla tych, którzy wolą bardziej kameralne i mniej turystyczne lokale polecamy wizytę w barze Nad Viktorkou, doskonale znanym mieszkańcom Pragi ze swojej wyjątkowej atmosfery. Ci, których nie odstrasza hałas i dym tytoniowy, powinni wybrać się do baru U Suchý Dásně, natomiast miłośnicy Pilsnera powinni udać się do knajpy U Cerneho vola.
Najciekawsze atrakcje w Pradze można zobaczyć w ciągu jednego dnia. Warto jednak spędzić w Złotym Mieście co najmniej weekend – a najlepiej jeszcze więcej. Po to, by nie tylko przebiec się turystyczną trasą od Rynku Staromiejskiego przez Most Karola i Malą Stranę na Hradczany, ale też odetchnąć autentyczną atmosferą czeskiej stolicy. Usiąść w ogródku na piwo, zajrzeć do któregoś z licznych parków, pobuszować trochę w klimatycznych sklepikach i galeriach. A przede wszystkim wyjść poza ścisłe centrum i odwiedzić również mniej znane dzielnice Pragi. Jak np. modny Karlin, klimatyczny Žižkov czy szczególnie uwielbiany przez Bohumila Hrabala Libeň.
